Kamionkowska 41 wrzesień po wrześniu

Kamienica przy Kamionkowskiej 41 rok temu wyglądała tak:

Zdjęcie jest z 3 września 2012. Gdy patrzyłem na ten dom, fascynowały mnie żeliwne balkony o innym wzorze krat na każdej kondygnacji; uwydatniała je płaska, pozbawiona ozdób elewacja. Widząc, że coś się kroi, sfotografowałem na wszelki wypadek wszystkie balkony, choć nie byłem jeszcze blogerem:

Garść informacji zaczerpniętych z kwerendy góglowej i z atlasu Jarosława Zielińskiego: kamienica z lat 1899–1900 jest najstarszym domem murowanym na Kamionkowskiej. Nazywana jest kamienicą Aleksandra Köitscha, o którym nic nie wiem. Większość domów mieszkalnych w tej części Kamionka to kamienice wzniesione dla lub przez pracowników tutejszych fabryk i fabryczek; nie wiem, czy tak było również w tym przypadku. Kolejnymi właścicielami byli w latach 1902–05 Stefan Przeździecki, w latach 1905–09 Antoni Błażejczyk, potem Jan Gawałkiewicz. Z historii budynku mam dwa momenty. Pierwszy to malowniczy obrazek opisany w artykule w śp. Życiu Warszawy poświęconym wypadkom samolotowym nad miastem: "22 sierpnia 1948 roku, jak wspominał Kurier Codzienny, samolot sportowy wykonujący akrobacje nad Gocławiem spadł na trzypiętrowy budynek przy ulicy Kamionkowskiej 41. Wybuchła benzyna, od której zajęła się maszyna, a następnie cały dach. Pilot okazał się niezwykłym farciarzem, gdyż wysiadł z kabiny i uciekł przez dymnik na dachu! Przerażeni mieszkańcy wyrzucali rzeczy przez okna, sądząc, że dom cały spłonie. Półtorej godziny trwało gaszenie i mieszkania ocalały". Drugi obrazek to biogram powstańczy Tadeusza Korejwo na stronie MPW: urodzony 14 sierpnia 1909 w Kamienskoje (nie wiem, gdzie to, za dzisiejszą wschodnią granicą jest pewnie niejedno), syn Witolda i Eufrozyny, w powstaniu dowódca kompanii, pseudonim Maksym, adres przed powstaniem: Kamionkowska 41 m. 6, poległ na Mazowieckiej 26 sierpnia 1944. W roku 2009 kamienica miała pustaki w oknach; w 2012, gdy robiłem zdjęcia, już ich nie miała, zastąpiła je folia. Teraz zaś wygląda tak – kolejne zdjęcia są z 8 września 2013:

Gdy te zdjęcia robiłem, panowie wykańczali lokal użytkowy na parterze – być może coś już się tam zainstalowało. Są i balkony, choć świeża czerń odebrała im subtelności – muszą się nieco spatynować:

Sczycik nadal pozbawiony jest ozdób, a przecież można by teraz umieścić tam napis: "ODNOWIONO ROKU PAŃSKIEGO 2013". Z dziwniejszych zmian wypatrzyłem tylko stworzenie ustawione na bramie, którego wcześniej nie było:

O ile rozumiem najnowszą historię tej kamienicy, dzielnica (której ratusz jest oddalony o jakieś sto metrów) zdołała wykwaterować lokatorów i sprzedać budynek. Inwestorem jest firma 2C Partners Sp. z o.o. – można o niej poczytać na jej stronie (nie linkuję, żeby nie być podejrzanym o product placement). Program wyłożony na tej stronie informuje, że kupno i remont Kamionkowskiej 41 należały do inwestycji typu KUP-ZMIEŃ-SPRZEDAJ, których głównym celem jest dynamiczne zwiększenie kapitałów własnych w krótkim okresie (do 24 miesięcy). Kup ruinę od miasta, wymień wszystko poza murami (ale wszystkimi, nie tylko ścianą frontową) i ładną poręczą na klatce schodowej, sprzedaj. No i brawo – okazuje się, że to nie tylko możliwe, ale też opłacalne. Co prawda gzyms stanowiący jedyną ozdobę elewacji jest teraz ze styropianu, ale grunt, że cały dom stoi.

To zdjęcie jest z 7 maja – remont był wówczas w toku. Podsumowując: chciałbym powitać panów z firmy 2C Partners na zasłużonym urlopie na jakiejś rajskiej wyspie jak Tahitanka wieszająca przybyszom na szyjach girlandy z kwiatów, oprócz girlandy wręczając im szaszłyk z kandyzowanych móżdżków deweloperów, którzy burzyli kamienice i fabryki na sąsiednich Mińskiej, Gocławskiej, Grochowskiej.