Kilka napisów

Ostatnio zrobiło się tu nieco pięknoduchowsko – Stare Powązki, górskie szczyty, kościoły, tajemnicze symbole, a nawet Mieczysław Karłowicz w komentarzach. Zejdźmy wobec tego na ziemię. Na większości miejskich blogów pojawia się co jakiś czas sztuka ulicy, więc i tu nie powinno jej zabraknąć. Na początek miłe powitanie z ulicy Elektoralnej:

Raczej nie lubię zdjęć nocnych, ale pora roku je usprawiedliwia. Teraz analiza społeczno-polityczna z ulicy Stanisława Augusta:

Zderzenie tej analizy z patronem ulicy jest dość ironiczne; akurat Stanisław August we wskazanym miejscu realizował zazwyczaj cudzą wolę. Namysł nad otaczającym światem, choć w tonie naraz bardziej osobistym i uniwersalnym, wyraził się piórem również w bramie przy Targowej:

W pobliżu napotykamy inny napis dający do myślenia – czyżby średniowieczny spór o uniwersalia wciąż zaprzątał umysły?

Zdanie wydaje mi się jednak tautologiczne, w przeciwieństwie do kolejnego, tym razem z ulicy Burakowskiej:

Czym komu na Burakowskiej naraził się Kenzo? Następne zdjęcie również dokumentuje spontaniczną refleksję społeczno-polityczną, a przy tym nawiązuje do poprzedniego posta z rozważaniami nad symboliką nagrobną:
Swastyka na Powązkach była lewoskrętna, zagadkowa, te natomiast (widniejące na tyłach kościoła MB Zwycięskiej) są już prawoskrętne, jednoznaczne. Na zakończenie ściana przy ulicy Floriańskiej:

Wydaje się, że wszystko to pisała jedna ręka. Inskrypcja jest szczególnie ciekawa w swym bogactwie znaczeń. Zapiszmy:

pierdolę Freuda, bo Freud to niedojda
kasztelan
Russell Real Madryd
K44
Dębki
ściana Adama kocham cię Klewen 150 lat kocie
Dani Daniels
[+ nie zmieściło się w kadrze:
FIFA
Kebab u Grubego]

Myślę, że można to potraktować jako rzetelny, wykonany ze znajomością chirurgii i spektroskopii przekrój przez współczesny mózg. Pobrzmiewa tu psychoanaliza, rewolucja seksualna i neoliberalizm (pierdolę Freuda, bo Freud to...), narodowa przeszłość kołatająca się w zakamarkach zbiorowej pamięci (kasztelan), fascynacja tajnymi służbami (K44), kult ciała i czasu wolnego (Dębki), a także herosów zbiorowej wyobraźni (Real Madryd, FIFA), współczesna kultura kulinarna i otyłość jako choroba naszych czasów (Kebab u Grubego). A Russell – czy chodzi o Bertranda? Wyjątkowy nudziarz. Tymczasem cześć, jestem maniak!